MACIEJ ŁUKASZUK

Szanowni Państwo - Rodzice Macieja Nie mogłam przybyć na Pogrzeb Łączę się z Państwem w bólu po Odejściu Państwa Syna. Maciej prawie 20 lat temu, gdy rozpoczął studia dot. interpretacji muzyki dawnej w mojej klasie, stał mi się bardzo bliskim Człowiekiem jako student, naukowiec, artysta, a także współpracownik. Przeczytanie podczas Uroczystości Pogrzebowych przekazanego ode mnie Pożegnania okazało się niemożliwe. Chciałabym jednak te słowa Państwu przekazać - jako wyrazy współczucia, podziękowania za Życie Maćka i także wsparcie dające Nadzieję. Będę pamiętać o Maćku i modlić się za Niego, a także o siły i Nadzieję dla Jego Bliskich. Łączę wyrazy głębokiego szacunku i współczucia Agata Sapiecha Pożegnanie Macieja Łukaszuka Droga Rodzino Zmarłego Macieja Łukaszuka Szanowni Państwo uczestniczący w Uroczystości Pogrzebowej, Przyjaciele i Współpracownicy Maćka, ponieważ nie mam możliwości przybyć osobiście na Pogrzeb, poprosiłam Krzysztofa Garstkę o odczytanie przekazanych przeze mnie słów. Maciej wniósł w nasze życie ogrom Dobra i Piękna – jako Człowiek i Artysta. Współtworzył budowanie Katedry Muzyki Dawnej dzisiejszego Uniwersytetu Muzycznego jako student Międzywydziałowego Studium Muzyki Dawnej. Po bardzo dobrym recitalu na zakończenie MSMD i ukończeniu studiów w klasie prof. Andrzeja Orkisza dostał się na studia specjalistyczne do AM w Krakowie, do klasy ad. Teresy Kamińskiej. Tam uzyskał tytuł magistra sztuki w specjalności „gra na wiolonczeli barokowej”. Pozostał na Uniwersytecie Muzycznym FC jako współpracownik, koordynator realizowanych przez Studium/ Zakład MD kolejnych edycji Forum Muzyka Dawna na UMFC i Sympozjów „Od Źródła do muzycznej interpretacji”, jednocześnie współwykonawca realizowanych koncertów. Podjął także studia doktoranckie zakończone wspaniałym doktoratem. Prowadził z sukcesem zajęcia dydaktyczne – Gra na instrumencie historycznym/wiolonczeli oraz Estetyka wykonawcza. Już podczas studiów wraz z innymi studentami współtworzył koncertujące zespoły muzyki dawnej - Con Sprezzatura, Le Passioni dell'Anima. Chętnie także zapraszałam Macieja do współpracy z IL Tempo; do udziału w koncertach w Polsce i za granicą. Maciej dawał mi bezcenne wsparcie w pracy artystycznej, dydaktycznej i organizacyjnej. Był dla mnie wzorem człowieka dojrzałego, odpowiedzialnego, prawego, głęboko myślącego, mądrego. Człowieka wrażliwego i dobrego. Jesteśmy bezradni wobec kresu życia ziemskiego. Nadzieją jest pamięć i modlitwa. Maciej na zawsze pozostanie w mojej pamięci – sercu i modlitwie. Maćku! Dziękuję Ci za wszelkie Dobro, które uczyniłeś i Piękno, które nam dałeś. Odpoczywaj w Pokoju Agata Sapiecha